Kenalan Karo Mas Suwarto To-Ti Seniman Jepara Sing Sarwo Biso

 

Mas Warto Ing Pentas Musik Ndhangdhut

Jepara - Jagad panglipur ing Jepara mesthine kenal marang Warto Warti, seniman pentas kanthi swara loro bisa nduweni swara priya  lan swara wanita . Warga desa Jerukwangi, kecamatan Bangsri iki, wis nglipur warga Jepara wiwit taun 2000-an. Nganti dina saiki, priya sing lair ing Madiun iki terus kolaborasi karo seniman liyane ing jagad hiburan Jepara. Wiwit saka nyanyi ing campursari, orkes Melayu Dhangdhut, sinden  wayang kulit , pratanata cara lan uga cucuk lampah ing upacara penganten.

"Minangka seniman aku kudu bisa nindakake kabeh  mbuh amarga bakat utawa rejeki ing babagan iki .  Amarga  aku bisa duwe swara loro , wong-wong akeh sing nyeluk  aku iki Warto Warti utawa dicekak To-Ti. To-Ti iki  minangka brandku saliyane seniman , aku uga duwene kegiyatan liya penyelenggara acara pernikahan lan uga usaha kuliner sing labele ayam bakar cak toti,” ujare Suwarto, seniman panggung Jepara sing ngobrol karo primbone wong jawa  liwat gadget.

Suwarto sing lair ing desa Kedungjati, kecamatan Balerejo, Kabupaten Madiun, ngakoni yen dheweke bisa tekan  ing Jepara amarga kancane nalika sinau ing STSI Surakarta, Dalang Ki Nuryanto. Nalika ana acara ing Jepara dheweke tampil lan penampilan pisanan ing Jepara ndadekake para penonton seneng lan bungah. Sawisé iku, undangan pentas ing kutha ukir iki terus-terusan. Penampilane jumbuh lan trep karo selerane masyarakat Jepara saengga bakat senine ngrembaka kanthi apik senajan akhire ora duwe wektu kanggo lulus kuliah seni ing Solo.

“Alhamdulillah, masyarakat Jepara padha terhibur karo pagelaranku, apamaneh aku bisa nduwe swara ganda kanggo lanang lan wadon. Dadi iki nggawe penampilanku ilang. Wong Jepara seneng musik dhangdhut, aku bisa nembang dhangdhut, yen ana campursari aku uga bisa nembang campursari, malah aku bisa nyinden. Iki sing gawe warga seneng ngajak aku memeriahkan acara apa wae”, tambahe Mas Warto Warti sing ngakoni wis kepenak urip ing Jepara.

Mas Warto nambahake, bakat seni kasebut asale saka bapake sing dadi wayang lan ludruk niyogo. Saben-saben bapake manggung kerep diundang senajan kadang-kadang kudu keturon ing antarane bonang gamelan sing lagi dimainake bapake. Saka saben pertunjukan sing dileksanakake, dheweke ngakoni yen dheweke krungu apa-apa kajaba gamelan. Saka kono dheweke ngerti yen bakat sing saiki mili luwih otodidak saka panggung, sanajan wektu iku dheweke arang banget nonton pagelaran seni.

“Ya, kulawargaku biyen uripe susah amarga wiwit cilik bapakku ngajak aku hijrah menyang Kalimantan dadi niyaga wayang lan kethoprak  sing asile ora akeh.  Sekolah formal bisa lulus SMA  aku matur nuwun. Lan aku pancene pengin rampung sinau ing universitas nanging nyatane Drop Out. Nanging untunge ing STSI Solo  ketemu seniman Jawa saka Jepara  sing linuwih kaya Ki Nuryanto lan Ki Hendro Surya Kartiko . Saenggo aku  bisa ngembangake bakat seni ing Jepara nganti saiki,” ujare Mas Warto sing omahe ing Jawa Timur ing kecamatan padha karo Abah Kirun. seniman kondhang saka Jawa Timur.

Babagan penampilan panggung, Mas Warto njlentrehake, minangka ciri wong asli Jawa Timur ora ninggalake udeng udeng. Nanging, amarga saiki manggon ing Jepara lan wis tresna marang bumi Jepara, dheweke nggabungake keunikan Jepara, yaiku Tenun Troso, dadi busana panggung. Dadi saben manggung kudu nganggo klambi sing digawe saka kain Tenun Troso, iki kabeh bukti tresnane marang tlatah Jepara sing saiki dienggoni.

 

“Wong sing weruh rupaku mesthi ngerti yen aku iki dudu asli Jepara amarga udeng-udeng sing dakgunakake. Nanging sak ngisore klambi  utawa jas sing dakenggo ing panggung  iki gaweane warga Jepara. Iki minangka kampanyeku marang masyarakat yen Tenun Troso minangka karya asli saka Jepara sing kudu dilestarekake. Nalika lomba ing tingkat provinsi, aku uga nganggo klambi Tenun Troso iki,” ujare Mas Warto, bojone Mbak Muryana lan bapake Dinar Prabu Wardana.

Wiwit taun 2009 Mas Warto Warti mlebu Rumah Sakit Kartini Jepara minangka pegawe, nanging dheweke ngakoni yen profesine minangka seniman ora mandheg nanging saling melengkapi. Nalika ana pegaweyan dadi seniman sajrone jam kerja, dheweke bisa ijol-ijolan jam karo sesama karyawan lan ora ngganggu kinerjane. Satemah ngantos samenika pedamelan manggung taksih dipuntindakaken kanthi sae minangka wujud panglipur masarakat saha jiwa seni terus mili tanpa leren.

“Ya, apa wae pegaweyan utawa profesi apa wae, wis wayahe nyambut gawe ing rumah sakit, mula nindakake kuwajiban lan kuwajiban manut aturane perusahaan. Minangka seniman, kita kudu bisa nyediakake seni sing nyenengake lan mendidik masyarakat. Profesi loro iki nglengkapi aku amarga nalika manggung uga nyelipake pesen kesehatan marang masyarakat,” tambahe Mas Warto karo menehi nomer HP 081321210177 kanggo sapa wae sing arep ngeterke seniman ganda ing Jepara. Kajaba iku, ana uga bisnis kuliner lan wedding organizer. (Mbah Muin)